AIDA

Ik weet wat zij vragen van mij...

en huiver;

ze willen dat ik sterk ben en compleet,

en dat ik volwassen en wijs en zuiver

de dingen zal doen die mijn

vader deed.

Maar wat kan ik nu nog aan goeds

voor ze doen?

Niet genoeg...

nooit genoeg.



NUBIERS

Aida! Aida!

Onze wens ik klein:

een leven lang leiding,

wilskracht, wijsheid.

't Is misschien onbescheiden,

maar minder kan 't niet zijn,

Aida! Aida!



NEHEBKA

Hij zou van brokaat en van goud

moeten wezen

en goud en brokaat zijn voor ons

niet te koop,

maar draag hem in al zijn

wanhopige schoonheid;

Uw mantel van liefde,

Uw mantel van hoop,

en breng ons verlossing en maak

ons weer vrij...

Neem 'm aan!

Beem hem aan!



NUBIERS

Aida! Aida!

Onze wens is klein:

wij verlangen een leven lang

leiding, wilskracht, wijsheid.

't Is misschien onbescheiden,

maar minder kan 't niet zijn.

Aida! Aida!

Aida! Aida!

Aida! Aida! Aida!



AIDA

Wat zij van mij vragen is dwaas,

en bijna

onmogelijk hoopvol, en toch,

ik voel:

de droom die zij dromen is ook

de mijne,

wij reiken naar 'n eender

gezamenlijk doel.

Het vuur dat nog smeult in de as

van weleer

is genoeg. Is genoeg!

Is genoeg.



NUBIERS

Aida! Aida!

Aida! Aida!

Aida! Aida! Aida!



AIDA

't Is genoeg!