Ik zing en speel voor u de aria Labia Majora van Mendelssohn.

Ik weet niet of u hem kent, Mendelssohn? Wellicht dat u Mendels kent, daar

dan

weer familie van. Ik heb voor deze aria plaatsgenomen achter de piano.

Dat is enorm interessant, pianisten nemen altijd plaats achter de piano.

Pianofabrikanten weten dat, houden daar rekening mee en bevestigen daarom

het

toetsenbord ook altijd aan de achterzijde van de piano. Het is even

zoeken...

Bij mij is het zo: een piano en een krat bier en ik speel. En als er geen

krat bier is

dan is een pianokruk ook goed.



De aria Labia Majora is niet het beste werk van Mendelssohn. Naar mijn

mening

heeft Mendelssohn zijn beste werk nooit geschreven. De aria Labia Majora is

zelfs

een uitermate dom werkje. Ook Mendelssohn zelf vond het een ongelooflijk

irritant

ding. Waarom heeft hij het dan uitgebracht? Nou, Godfried Bomans zei het

al:

"Schrijvebn is schrappen", maar Mendelssohn vond deze aria de moeite van

het

schrappen niet waard.

Kleine tip: mocht u merken dat ik pianospeel tijdens het praten, dan ben ik

aan het

zingen. En mocht u merken dat ik zing onder het spelen, dan ben ik een

beetje

ongelukkig op de punt van het krukje gaan zitten.

Of er is een beugelflesje opengesprongen.