Door de straten van Parijs

Klinkt nog steeds diezelfde wijs

Van die oude muzikant

Je hoort hem al aan de overkant

Eens wat hij toch heel beroemd

Altijd werd zij naam genoemd

Nu is hij heel oud en grijs

Nog ouder dan de stad Parijs



refr.:

Door de straten, over pleinen

Klinkt dat zelfde lied

Die melodie zal nooit verdwijnen

Ook al ken je hem niet

Eenzaam zijn nu al zijn dagen

Niemand die hem nog kent

Hij speelt op zijn accordeon

En denk aan hoe het eens begon

Het leven is nu grauw en grijs

In de straten van Parijs



Zijn vrienden kijken op hem nee

En zien hem nu echt nooit meer

Hij speelt voor geld nog op de straat

Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat

Niemand die nog op hem wacht

Toch is het net of hij weer lacht

Hij was beroemd in heel het land

Die oude grijze muzikant



refr.



Adieu