A la desterà al veint
con un colp al persian
l?è acsè lèrgh al sòo let
e i linzòo fradd e grand
tòt dò i oc? mez e srèe
zercherà n?ètra man
sèinza catèr nisun
come aièr, come edman
Al so stèr da per lèe
l?è un sò amigh da tant?an
ch?a l? ch?gnass tòtt i sòo quèl
fin al pighi dla man;
la scultarà al gnulèr
d?un gat vec? e castrèe
ch?a gh? dòrm inzèmma a i znoc
d?invèren tòtt al dè.
Un breviari apugièe
in vatta a la tulatta
e un gaz d?acqua trincèe
quand a s?lèva la ?iatta

Un spec? vec? e incrinèe
a gh?arcurdarà pian
come al tiemp l?è pasèe
come in vulèe via i an,
e gl?insaggni dl?etèe
per al stridi i s? sèn pèrs,
quanti rughi ch?a gh?è
e i oc? come i èn divèrs.
L?a gh? butarà un suris
la purtinèra ed ca?
per l?urgói cg? a gh?la lèe
perché a gh? fa bèin i fat;
tòtt i dè fèr l?istass
ciapèr al filibùs
per badèr ai tragatt
d?un avuchèe nèe stóff,
cun al quèl an andrèe
l?aviva fat la ?stratta?
ma tant tèimp l?è pasèe
ch?a n s?arcorda la ?iatta.

Lèe ch?l?ha sèimpr in piò un piat
quand ariva Nadèl,
lèe ch?la ?n vòl mai nisun
se un dè, a chès, l?a s? sèint mèl,
lèe ch?l?a ?n gh?ha gnanca un fióo
sol quall ed sóo fradel,
lèe ch?l dis: ?L?a ?n va mel!?
Ch?l?a dis: ?A fagh tant bè!?
E la dmanga del Pèlmi
la cumprarà a sòo anvod
un bel ram longh d?uliv
e un pèr ed calzatt nóv
e po? in cesa tótt dóo
i faran come al pret
e i pregherai Gesó
ch?a l?va a Gerusalem;
po? a gh? darà soquant franch
de mattr?ind ?na casatta
perché a s? dèv risparmièr
com la fa lèe, ?iatta.

E un dè a s?gh?ha da murir
com? piò o meno i fan tótt,
cun ?na frèva da gnint
l?andrà in cal póst tant brótt;
l?avrà bele paghe
un prèt ch?a s?sèint a póst,
la casa, al funerèl
e la Massa di mort,
E i fior ch?i andrai andrèe
al sóo trèst suplimèint
i èn cal cosi che pass
a l? se scorda la zèint;
a gh? resterà po? i fior
e i drap negher e zal
e dedrèe un vec? amigh
scuvèrt un mumèint fa
e un santèin a l? dirà
ch?l?è morta n?ètra sciatta;
ch?l?arpóunsa in pès, amen,
e scurdaramm la ?iatta