Het is zo'n fleurig beestje:

Oranjerood

Het is alleen, hij fluit niet

Ook is 'ie dood



Vrouwtje liep weg

Pietje stierf

Een weekje later

Van verdriet...

Of van gebrek aan water



Jodel, jodel, jodel, jodel

Ik jodel van mijn vrouw

Voor wie hij zong voor dag en dauw

Na dag en dauw

En als het even kon

Zelfs tussen dag en dauw

Tot de noorderzon

Haar meenam

En ik naar haar

Fluiten kon



Wij pasten zo verdomd goed

Bij elkaar

Zo hoefde ik haar bijna

Nooit te slaan



Ik zit voor het raam

Ik fluister zacht haar naam:

"Veldhuis"