RADAMES

Ik dit wreed en verwarrend bestaan

leeft een liefde niet zo lang;

mensen zo ver bij elkaar vandaan...

dromen broos, en harten bang.

En zo onbeschrijfelijk alleen,

zo wil ik het leven niet,

en zo aardedonker om ons heen,

zo wil ik de liefde niet,

alles wat ik wil ben jij...

samen gebonden, samen vrij.

We zijn dwaas,

maar we spelen het spel,

de n verliest, een ander wint.

De beloning is hemel of hel,

grijp je kans, we spelen blind...

En ik ben zo moe van het gedoe,

zo wil ik het leven niet,

n moment geluk zo af en toe, zo wil ik de liefde niet,

alles wat ik wil ben jij...

samen gebonden, samen vrij.

Ik kan niet langer zwijgen,

ik moet het aan je kwijt,

want hoe lang moet ik wachten op

de juiste plaats en tijd?



RADAMES EN AIDA

In dit wreed en verwarrend bestaan

raakt het hart zo erg van slag;

wat is waarheid, wat is waan?

Alles kan, en alles mag.



AIDA

Toch zegt een stem hier diep

binnenin:

zo wil ik het leven niet.



RADAMES

Toch zegt een stem hier diep

binnenin:

zo wil ik de liefde niet.

Maar omdat ik jou bemin

zijn deze woorden....



RADAMES EN AIDA

...en begin